Knikkende knieën op dag één.

 

 

Geschreven door Tanja Pieksma DNA2

 

Sta je dan, op een ijskoud perron te wachten op de trein naar Apeldoorn.
A-pel-doorn. Voor een meisje uit Amsterdam lijkt het echt een eeuwigheid verwijderd van waar ik nu ben.
Maar goed, ik ga met goede reden: vandaag start de Nederlandse Acteursschool en wij mogen meteen aftrappen met Halina Reijn.
Ja, dat lees je goed: Halina Reijn. Zenuwachtig? Neuuuh…

Onze klas is ontzettend divers met leeftijden van 19 tot en met 50 en allerlei verschillende achtergronden. Eén gemeenschappelijke deler: spelen fascineert ons.

Ik ben in juni afgestudeerd aan de Frank Sanders Akademie dus voelde me als een lekker nerveus visje in het water: een opwarming waar je van dier naar dier transformeert en als we de scènes mogen spelen, spring ik als eerst op.
Twee stoelen tegenover elkaar, twee ietwat gespannen actrices.
Omdat Elise en ik de eerste zijn, doet Halina het iets rustiger aan met ons en legt ons en de klas stap voor stap uit wat ze doet.
De essentiële tip: wat is jouw doel voor de ander? Hoe wil jij die persoon veranderen? Zo proberen we meerdere doelen uit, ik moet er voor zorgen dat ze mij troost, zij moet er voor zorgen dat ik boos word.
Waar ik van nature hou van “grover” spelen, verraste het mij heel erg dat het moment dat ik het doel kreeg om ervoor te zorgen dat ze mij ging troosten, ik een connectie kreeg met een mijn kwetsbare kant, iets wat ik niet snel toe laat.

Halina gaf ons ook de kans haar de figuurlijke kleren van het lijf te vragen: “hoe ga jij om met auditiestress?”, “hoe creëer jij een veilige omgeving voor jezelf op het toneel?”… Bizar om te merken dat, ondanks dat ze een van de beste actrices in Nederland is, ook kampt met stress, zenuwen, zelfs af een toe een paniekaanval van heb ik jou daar. Dat liet ons respect voor haar alleen maar nog groter worden.

En dit alles was nog maar dag 1.
Benieuwd wat de rest van het jaar zal brengen.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]