Camera acteren van Eva van der Gucht

Geschreven door Iris – DNA Amsterdam

Tijdens het oefenen van de scènes voor deze les vraag ik me af hoe acteurs zich voorbereiden om van het ene moment op het andere te kunnen huilen. Hoe ziet dat proces eruit van dichtbij? Hoe leer je het jezelf aan en graag ook binnen 2 seconde? En gebruik je dan het beste een vorm van method acting (op basis van eigen ervaringen) of speel je de emoties na? Eva van der Gucht neemt ons mee in een wervelwind rondom deze vragen tijdens les 6 van de 18: camera acteren.

Laatjes met emoties
Vandaag geen uitgebreide theatrale voorstelserenade of warming-up waarbij we met ogen dicht als zombies elkaar moeten vinden. Dit hebben we ten slotte al 5 lessen gedaan en Eva laat ons weten: ‘Dit gaat een dag worden die veel energie vraagt heb ik gemerkt bij de andere locaties, dus het beste is als je je indenkt dat je vanaf dit moment de hele dag op een set bent.’ Terwijl de grote TV en camera worden klaargezet in het midden van de zaal begint ze ons uit te leggen dat ons lichaam een fysiek geheugen heeft: ‘Je kunt je lichaam zien als een instrument met allemaal verschillende laatjes voor emoties. Dit is allemaal een proces en naarmate je meer en meer gaat oefenen zal je het gaan ontwikkelen om makkelijk bij deze laatjes te kunnen.’

Elke zin denken wat een serial killer denkt
‘Wat is er voorafgaand aan deze scene gebeurd?’ wakkert ze onze fantasie aan. Ze benadrukt dat het fijnst is om de drama zo ver mogelijk uit te stellen. Het verdriet van iemand die vreemdgaat moet je als een bal onder water houden en dan opeens verras je het publiek met een lading aan verdriet. Ze begint te acteren dat ze net te horen heeft gekregen dat haar vriend vreemd is gegaan. Zie ik haar ogen nu glinsteren? Heeft ze letterlijk in die 2 sec. al tranen in haar ogen laten opwellen? Ik kan even niet bedenken wat je nog meer van een actrice zou willen. Oké, dit is dus hoe snel zij bij die laatjes kan en waar wij onszelf ook in gaan trainen. ‘Hoe meer het verrast, hoe meer het raakt!’ Ze gaat er nog dieper op in en beantwoord ook mijn vraag: ‘Ik ben niet zo’n fan van method acting voor deze opdracht,’ zegt ze,  ‘bovendien ben je als je continu verdriet moet voelen straks regelrecht klaar voor de psychiatrie. Je kunt ook emoties naspelen; Inbeelden hoe het zou zijn en echt elke zin denken wat een serial killer denkt.’ Ze legt uit dat ze voor zichzelf altijd een boog creëert en dat het krachtig is om een emotie aan het begin van een scene lijnrecht tegenover een emotie aan het einde van scene te zetten zodat ze tegenkleuren.

Laat het publiek binnen via je ogen
We beginnen de scène vorm te geven en voordat we het weten zetten we de scene in gang. Achteraf benoemt ze alles wat afleid van het kleine kader waar het acteren te zien is zoals armbewegingen, tikken met je voet, lopen etc. ‘Train jezelf om alle energie in je lichaam dat buiten het kader valt te gebruiken en stuur die kracht vooruit het close-up kader in. Laat het publiek binnen via je ogen.’

Tegenkleuren is kracht!
Wanneer we dit tot ons hebben genomen benoemt ze ook wat ze goed vond aan mijn empathische insteek en vervolgens: ‘Laten we deze scene gaan tegenkleuren en speel het de volgende keer met een comedy-touch!’ Van het ene op het andere moment is alles wat ik van tevoren braaf ingestudeerd heb compleet van de baan geveegd. Comedy. Net iets waarvan ik nog niet eens weet waar dat laatje zich in m’n lichaam bevind, maar op dat moment is er geen seconde tijd om daarover na te denken. Ook legt ze uit hoe een harde schakeling van emotie een stuk sterker maakt. ‘Het voelt misschien alsof je dan achterloopt of jezelf voorliegt, maar dit zorgt er juist voor dat niet alleen jij maar ook het publiek verrast wordt.’ En opeens begint het stuk vorm te krijgen wanneer mijn tegenspeler dramatisch verdriet speelt en ik dat tegenkleur met luchtige onverschilligheid. ‘Tegenkleuren is kracht!’ zegt Eva blij wanneer de scene erop staat.

Ondanks dat we geen uitgebreide verhalen over onszelf aan Eva hebben verteld hebben we naar mijn mening het meest uitgebreide persoonlijke feedback gekregen tot nu toe. In haar lessen laat ze ons constant weerstand voelen door onze eigen interpretatie uit te pluizen om deze vervolgens 180 graden te draaien wat zorgde voor hilarische camera beelden en elkaar als groep compleet verrassen. Eva is de absolute top als het gaat om laatjes emoties kunnen vinden binnen 2 sec. en het was één en al genieten om van haar te mogen leren.