Geschreven door Jelle DNA Apeldoorn Lichting 2021-2022
Eindpresentatie DNA Apeldoorn 2021/2022
Een vroege zonnige zondagochtend. Ik rij richting Amsterdam. Onderweg kom ik één van mijn klasgenoten tegen op een bijna lege snelweg. We rijden achter elkaar aan naar het DeLamar Theater West waar we vandaag onze eindpresentaties hebben van DNA Apeldoorn. Iedereen drupt langzaam de kleedkamers binnen. We gaan een compilatie van scene’s uit Ciske de rat spelen en daarna nog een aantal losse improvisaties.
De afgelopen weken hebben we hard gewerkt om onze tekst te leren, scene’s te repeteren en het verhaal met al onze speltechnieken die we geleerd hebben tot leven te wekken.
We zijn eigenlijk allemaal een beetje Ciske in deze voorstelling zegt Bas Keijzer. Hij regisseert onze eindvoorstelling. De voorstelling moet van jullie worden en het belangrijkste is dat we het verhaal gaan voelen en dit als groep gaan vertellen.
Niemand heeft een vaste rol waardoor je in elke scene weer iemand anders speelt. Dat zorgt voor een hoge dynamiek en vraagt een zekere oplettendheid van ons als spelers.
Bas geeft vrijheid in het maken van onze eindvoorstelling en er is ruimte voor ons als spelers om te ontdekken wat we spelen en hoe we dat willen doen.
We starten vandaag met een laatste doorloop in de theaterzaal waar straks al onze vrienden en familie komen kijken. Iedereen heeft zijn props klaargelegd. Ik heb een zakmesje in mijn broekzak zitten die ik geef aan Ciske. Ik speel in die scene zijn vader en geef het zakmes als een cadeau na een lange reis. Tijdens de doorloop is voelbaar dat iedereen het toch spannend vind maar ook heel veel zin heeft om te gaan spelen.
Voor mij zelf is het een eerste ervaring om voor publiek te mogen staan. Ik ben deze opleiding gestart om meer zelf te voelen, snappen en ervaren wat acteren is om dit te gebruiken in mijn eigen werk als filmregisseur.
Op het moment dat het publiek de zaal binnenkwam had ik dan ook het gevoel dat ik liever weer achter een camera zou willen staan. Dat verdween gelukkig toen we het verhaal van Ciske de rat gingen spelen.
De tweede helft van de presentatie zetten we onze improvisatie skills in. Met Leendert de Ridder hebben we gewerkt aan elementen die houvast geven tijdens een improvisatie. Zo is het belangrijk om in het begin van de scene goed de fundering neer te leggen. Als je met je tegenspelers de vloer op gaat moet je zo snel mogelijk helder hebben: Wie zijn we van elkaar? Wat is de situatie en wat is de locatie. Van daaruit kun je de scene met je tegenspeler bouwen en zoeken naar de juiste bouw stenen. Improviseren is een verhaal vertellen en dat doe je samen op de vloer.
Leendert gebruikt vaak de term: ‘gebruik een dikke stift’. Daarmee wordt bedoelt dat je iets helder en duidelijk maakt. Dat kan bijvoorbeeld met een emotie of informatie die iets zegt over de situatie of je tegenspelers.
We hebben daarin veel geoefend met het uitvergroten en verkleinen van emoties die we aangeven in gradaties van 1 tot 10. Door bijvoorbeeld ineens een 10 verdriet in de scene in te zetten gebeurd er iets heel anders in spel waar je tegenspelers op moeten reageren.
Vooraf aan de eindpresentatie moesten wij als groep een aantal situaties bedenken. Leendert koos uit welke situatie en welke spelers er op de vloer kwamen. Dit kregen we pas te horen vlak voordat we de scene moesten gaan improviseren. Eenmaal op de vloer is de rest aan onze improvisatie skills die we opgedaan hebben tijdens de lessen.
Er klinkt applaus na de laatste improvisatie en dat was het. Voor nu het eindpunt na een halfjaar elke zondag intensief samengewerkt te hebben in een groep met lieve mensen die allemaal gegroeid zijn in hun spel en als mens. Dat is zeker ook iets wat we aan elkaar hebben laten zien tijdens de eindpresentatie.