“Klaar voor? Ja. Komt goed. Anders maar niet, zien we dan wel. Dan verzinnen we wel wat.’’

Geschreven door Gerlinda – lichting 2021

De zesde les alweer.. Jeetje wat gaat dat snel!

Na heel wat dierenopdrachten, improvisatie en elementair spel gaan we nu aan de slag met teksten.
Vorige week kregen we de rolverdelingen en het bijbehorende script toegestuurd. We spelen scènes uit een film van Ingmar Bergman genaamd ‘’Scènes uit een huwelijk’’, over het turbulente liefdesleven van Johan en Marianne. Charlie heeft zelf minnares Eva gespeeld in een toneelversie hiervan. We hadden een week om onszelf voor te bereiden en gingen er in de les direct mee aan de slag.

Nadat Charlie zichzelf voorstelde en vertelde wat ze zoal doet ging je nog 10 minuten met je tegenspeler samenzitten. De scène doornemen, de tekst oefenen, overleggen hoe je begint of waar je tegenaan loopt. Of eventueel de spanning eruit schudden.. zoals ik..

SPANNEND!!!

Er waren drie scènes die door twee koppels gespeeld werden en één scène die door één koppel gespeeld werd. ‘’Klaar voor?’’, ‘’Ja.’’, ’’Komt goed’’, ‘’En anders maar niet, zien we dan wel’’, ‘’Dan verzinnen we wel wat’’. Met een grote glimlach en vol zenuwen nam ik plaats.

We kijken en luisteren naar, en lachen om elkaars scènes. Sommige scènes zijn hetzelfde maar worden toch op een andere manier gebracht. Dat is heel interessant om te zien.

Wij waren als derde aan de beurt. Zelf speelde ik Marianne. Net aan Johan verteld dat ik zwanger was. Ongepland. Of…? Start scène. Marianne is een vrouw die alles vanuit haar gevoel doet en bekijkt. Johan, totaal tegenovergesteld. Dit zorgt natuurlijk voor spanningen, ruzie en onbegrip. Ik mocht met minder verdriet spelen, krachtiger. Dit is waar zij voor stond! Rustig beginnen, opbouwen en niet loslaten maar uiteindelijk wel terugkomen met liefde voor elkaar. Soms best lastig maar ging uiteindelijk wel goed!

Midden in je zin, als je je tekst kwijt bent of aan het einde van de scène geeft Charlie feedback of wil ze liever dit of dat. Wat nou als jij dit doet, of jullie dichter bij elkaar zitten, wat voor effect geeft dat?! Bozer.. nog bozer.. Nog bozer gok ik?.. ‘’JA! Jij bent pissed, je bent boos, kwaad, verdrietig maar laat niet zomaar over je heen lopen!’’

Wees niet te beleefd met wachten op elkaars zin à praat door elkaar heen! DAT is ruzie.

Zo speel je je stuk keer op keer, iedere keer verbeterd en op een net wat andere manier. De acteurs van dat moment en Charlie bespreken waar het stuk over gaat. Wat wil je bereiken of overbrengen?

Opnieuw.

Sla je stukken over? Maakt niet uit, ga gewoon verder. Verspreek je je? GEBRUIK HET. Gebruik het om verder in die emotie te komen. Herhaal en ga verder.

Soms mag het harder, luider, groter maar ze geeft ook aan dat stilte spanning creëert. Als kijker merk je dat ook zeker. Je gaat nadenken. Wat gaat er gebeuren? Gaat hij haar slaan? Gaat zij hém slaan? Loopt er iemand weg of gaat er iemand in tranen uitbarsten?!

Ook vertelde Charlie ons om geen witjes te laten vallen. Uuuuh.. Dat betekend dus dat je je tekst in een keer door verteld, zonder tussenpauzes.

Bouw samen de scene en laat hem vallen. Wees niet bang voor groot en uitgesproken, gaf ze ons mee.

Iedereen is aan de beurt geweest en we hadden nog tijd om alle scènes nog 1 keer achter elkaar te spelen. Deze laatste keer mochten we het ook voor onszelf opnemen. Dit was eigenlijk best wel fijn.. zo kun je een keer zelf zien wat je doet!

Als afsluiter Charlie bedankt voor de les en een groepsfoto gemaakt, op naar volgende week!