Geschreven door Stan – DNA Rotterdam 2023
Het is 7:45 uur, de wekker gaat, het is donderdag, oftewel we gaan naar Rotterdam! Elke week word ik wakker met dezelfde vraag: “Wat gaan we vandaag toch weer allemaal doen?” Een vraag die de hele ochtend in mijn hoofd blijft rondspoken en waarvan ik het antwoord heel graag wil ervaren. Het beloofd vandaag weer een interessante dag te worden, we krijgen les van Angela Schijf!
Ik zit nog een hele tijd in het openbaar vervoer, waar ik samen met een klasgenoot de tijd neem om de teksten door te nemen die we een paar dagen geleden hebben gekregen. Ook bespreken we waar we Angela overal van kennen en welke stukken ze gespeeld heeft.
Als ik dan de studio in het Nieuwe Luxor Theater binnen loop stijgt mijn zin in de les naar een toppunt. Angela komt dan ruim op tijd en super vrolijk binnen. De eerste indruk was meteen zo gezellig dat alle spanningen, die er stiekem altijd toch een klein beetje zijn, meteen weg waren.
We beginnen de les gezellig samen in een kringetje, om ons even voor te stellen. Wat me meteen opvalt is, hoe geïnteresseerd Angela is. Ze vraagt echt door naar wat we allemaal doen en wie we zijn. Wat ons gezamenlijk bovenal opvalt, is dat ze na één keer horen al onze namen kent en ons de hele les ook zo aanspreekt. Hoe knap!
Tijd om te beginnen. Dus stoelen aan de kant en met de hele groep op de vloer! We beginnen met wat speloefeningen. Zo moeten we in duo’s elkaar spiegelen. Angela praat ons heel fijn door de hele oefening heen en maakt ons bewust van het feit dat alles wat je zintuigelijk waar kunt nemen, er echt is en dat je daar mee kunt spelen. Het lijkt zo voor de hand liggend maar dit is een hele fijne extra spelingang om in te kunnen zetten. Deze oefening heeft me veel meer bewust gemaakt van wat ik zintuigelijk waar neem.
We krijgen vervolgens een simpele korte dialoog tekst. Snel even uit je hoofd leren, want we gaan ermee werken. Maar we moeten ook proberen los te komen van te tekst. Ik vraag me af hoe we dat gaan doen. We moeten ieder een doel in ons hoofd nemen wat je van de ander wil en dat proberen te bereiken. “Laat je besmetten door de ander,” dat zegt Angela, want: “Als je laat binnenkomen wat de ander je geeft, ontstaat er vanzelf mooi spel”. En zo vliegen we de scène in. Tot mijn verbazing zijn we de letterlijke betekenis van de woorden in de tekst binnen de kortste tijd vergeten en gebruiken we ze om tot ons doel te komen. Wauw. Ik zit vol verbazing te kijken wat voor gave scènes ontstaan en hoe iedereen echt loskomen van de tekst.
We krijgen even een paar minuten pauze en dan is het tijd om te improviseren! De opdracht: Je gaat een vier minuten durende solo improvisatie doen. Het enige wat je krijgt is een begin en een eindpunt. Toch altijd spannend, maar uit het principe dat je spannende dingen vooral wel moet doen, bied ik me aan om als eerste te gaan. Zodra ik dan eenmaal aan het spelen ben, vliegen die 4 minuten voorbij. Angela geeft me heel fijne feedback waarin ze aangeeft waar ik mijn impulsen volgde en waar ik misschien te veel aan het denken was. “Durf je impulsen te volgen, die zijn altijd goed” vertelt Angela.
Ze neemt voor iedereen de tijd om hun solo na te bespreken en feedback te geven, wat een heel oprecht gevoel geeft. Daarnaast ontstaan er tussen de solo’s hele mooie gesprekken. De sfeer is zo veilig en open, wat de les ook heel fijn maakt.
Wat net zoals die 4 minuten van de solo vliegt, is de tijd. Het is alweer 16:00 uur dus we hebben nog maar een uurtje. Een nieuwe opdracht; we bestormen de Bastille! We schreeuwen: Revolutie! Viva la France! Angela praat ons door alle gevoelens van de hele oefening heen. We krijgen het heet, we krijgen het koud, er komt een stofwolk, we vinden elkaar weer in vreugde, we worden vijanden en we eindigen eenzaam. Ik kan wel zeggen dat ik dit de leukste opwarming vond ik die ooit gedaan heb.
Voor de scènes die we moesten leren krijgen we ongeveer 20 minuten de tijd zodat we er in duo’s aan kunnen werken, Angela komt langs om ons te helpen. Vervolgens krijgen we een toonmoment waarbij we aan elkaar laten zien wat we hebben. En ondanks dat het bijna 17:00 uur is, geeft Angela overal rustig feedback op.
17:25 is de les dan echt afgelopen. Ik ben moe, maar absoluut voldaan. Wat hebben we veel gedaan en geleerd. Samen met Angela maken we nog een groepsfoto en dan gaan we naar huis. In de trein praat ik met klasgenoten nog uitgebreid na. Wat was het weer gaaf vandaag en wat is Angela Schijf een leuke vrouw.
Een ding zijn we het over eens: Deze les gaan we absoluut niet vergeten.